[54 r^o]

/98/ Francese →

[III]

De illo cujus oculum sancta Fides in mari sanavit, et de miraculo navis crepitantis.

Et ut mirabilem rem compendioso relatu transcurram, domnus jam monachus quidem, sed nondum abba¹ pergebat Hierusalem. Transiensque Ephesum, ascivit sibi comitem illinc ductoremque conductivum quendam [54 v^o] clericum nomine Petrum, qui dudum ab hac nostra Gallia, Abniciensi /99/ videlicet urbe¹, questus capiendi gratia, illuc conmigraverat. Et sicut negociatori diversas partes orbis discurrenti, erant ei terrę marisque nota itinera, ac vię publicę, diverticula, semitę, leges moresque gentium ac linguę. Itaque cum preterfluentis maris, ut vię laborem temperarent, intrassent ęquora, rursus ad eandem ripam exituri, huic vehementissime oculus cępit dolere paulatimque turgescere. Cumque morbo augescente, intolerabiliter estuaret, vovit coactus unum se aureum pro anima sanctę Fidis^g oblaturum ad Sepulchrum Domini. Hęc dicta salus statim subsecuta est. Sed mox repentina valitudine insolescens, cępit eum pęnitere facti votique, asserentem casu ab sese fugatum esse dolorem, nec debere tantum peccunię pro nichilo expendere. At huic aliis contradicentibus reumque conclamantibus, non potuit tamen incredulitati suę parcere, nec silentio insaniam pravę mentis occulere: Si sancta Fides, inquiens, ut asseritis, occulo meo reddidit salutem, faciat evidentius signum ut credam, ut videlicet universa navis hęc trepidans vacillet. Alioquin voti pactionem non observo. His dictis, repente tota rate commota, nihil minus ejusdem compages penitus concussę concrepuerunt, quam si durissimo saxo illisa naufragaretur. Et sic horrifico pavore, inmanis stridor nautas exterruit, ut omnia cymbę gubernacula obliti, nichil preter persummas interitus sui voces ederent. Sed quia id dumtaxat ad stulti correptionem divinitus obtigerat, ilico navis ut dudum pac[a]to equore constitit. Denique tam receptę vitę quam miraculi gaudio permoti, rebellem infidelemque verbis satis oportunis urunt. Qui vitę recepta spe, confusionis suę convitia patienter tolerat. Hęc tamen scribere non curassemt, nisi multa prece ab eodem domno abbate exoratus.